در
میان کتب دینی یهود، آیات مربوط به منجی کمتر دستخوش تحریف ودستبرد متخاصمان قرار
گرفته است.
برخی این امر را ناشی از
گرایش شدید یهودیان به منجی دانسته آنچنان که "هارامبام" (موشی بن میمون) از بزرگان
و اکابر یهود می گوید:
"هر فرد یهودی که به
ماشیح معتقد نباشد و یا چشم به راه آمدنش نباشد منکر بیانات موسی و سایر پیامبران
بنی اسرائیل است(1)
برخی نیز خنثی بودن و عدم
دخالت این آیات ، در زندگی خاخام ها و حاکمان یهود را عامل در امان ماندنشان از
تحریف می دانند .
عده ای بر این عقیده
هستند که آنچه یهودیان را در تمام برهه های تاریخ پر فراز و نشیبشان هماره متحد
نگاه داشته اعتقاد ایشان به ظهور منجی (ما شیح) بوده است برخی دیگر نیز این امر-
مصون ماندن نسبی آیات مربوط به آخر الزمان- را از معجزات الهی می پندارند
.